Drogi Uczniu,
poniżej znajdują się kolejne zabawy logopedyczne. Miłego treningu ;-).
Pamiętaj, że POWIETRZE WDYCHAMY NOSEM A WYDYCHAMY USTAMI.
Ćwiczenie 1.- Kwiatki
Wytnij z papieru kolorowe kwiatki i ułóż je na otwartej dłoni. Wykonaj wdech nosem i silnym wydechem ustami zdmuchnij kwiaty z dłoni.
Ćwiczenie 2.- Wąż
Narysuj na kartce węża. Przygotuj kolorowe skrawki papieru- ozdobisz nimi gada. Przenieś przez słomkę przygotowane elementy.
Pora na gimnastykę języka ;-)
Pamiętaj, by wykonywać ćwiczenia przed lustrem- masz wtedy lepszą kontrolę swoich ruchów. Ćwicz codziennie, systematycznie, nie spiesząc się. Każde zadanie wykonuj starannie.
Ćwiczenie 3.- Gdzie jesteś, języczku?
- Gdzie jesteś, języczku?
- Jestem w prawym policzku (wypchnij czubkiem języka prawy policzek).
- Gdzie się ukryłeś teraz, języczku?
- Jestem w lewym policzku (wypchnij czubkiem języka lewy policzek).
- Znów cię nie widzę, choć ruch twój śledzę.
- Teraz za górną wargą siedzę (wypchnij czubkiem języka górną wargę przy zaciśniętych ustach).
- Ale przed chwilą wiesz, gdzie byłem?
- Nie.
- Za zębami się ukryłem (mając otwartą buzię, przyciśnij czubek języka do wewnętrznej strony dolnych siekaczy).
- Języczku, a gdzie jesteś teraz?
- Teraz się z podniebieniem zwieram (przyciśnij cały grzbiet języka do dziąseł i podniebienia, utrzymaj język w tej pozycji w czasie opuszczania i podnoszenia żuchwy- język na gumce).
- Znów cię nie widzę, choć pilnie zerkam.
- Teraz uciekam do gardełka (przesuń język od dziąseł za górnymi zębami w stronę gardła, mając otwartą buzię).
- Chyba cię znaleźć dziś nie zdołam.
- Spójrz, ja się kręcę dookoła (obliż zęby mając zamkniętą buzię).
- Sprytny języczku, tak się chowałeś, że szans nie miałem. Dzisiaj wygrałeś.
Źródło: Gdzie jesteś języczku? 30 zabawnych wierszyków usprawniających narządy mowy dziecka. Grażyna Wasilewicz
Ćwiczenie 4.- Zabawa słuchowo- ruchowa Czerwony Kapturek.
Wybierz sobie postać- możesz zostać wilkiem lub Czerwonym Kapturkiem. Wymyśl gest oraz odgłos jaki będzie wydawał Twój bohater. W trakcie słuchania bajki, kiedy pojawi się słowo wilk lub Czerwony Kapturek (w zależności od tego, którą postać wybrałaś/eś) zaprezentuj ustalony gest i odgłos. Powodzenia!
Żyła sobie kiedyś dziewczynka, którą nazywano Czerwonym Kapturkiem. Czerwony Kapturek miał wspaniałą babcię, która mieszkała w pobliskim lesie. Niestety, pewnego dnia babcia Czerwonego Kapturka zachorowała. Mama Czerwonego Kapturka przygotowała babci pyszny obiad i poprosiła Czerwonego Kapturka o zaniesienie babci poczęstunku. Droga do babci wiodła przez las, w którym porządku pilnował leśniczy. Mama ostrzegała Czerwonego Kapturka przed złym wilkiem grasującym po lesie.
Czerwony Kapturek z radością ruszył drogą do domku babci. Po drodze spotkał leśniczego, który ponownie ostrzegał ją przed złym wilkiem. Gdy Czerwony Kapturek minął rozległą polanę, zza drzewa wyjrzał wilk. Wilk nie wydał się Czerwonemu Kapturkowi groźny. Grzecznie spytał dziewczynkę, dokąd się wybiera. Czerwony Kapturek, nie czując zagrożenia, opowiedział o chorej babci. Ufnie powiedział też wilkowi, gdzie znajduje się domek babci. Wilk dziękując, poradził Czerwonemu Kapturkowi, by nazbierał leśnych kwiatków.
Tymczasem, omijając napotkanego w lesie leśniczego, wilk szybko dotarł do domku babci Czerwonego Kapturka. Wkradł się do środka i połknął babcię. Położył się w łóżku babci i czekał na Czerwonego Kapturka, udając babcię. Po chwili Czerwony Kapturek dotarł do domu babci i nie przeczuwając niczego złego, wszedł do środka. Przez chwilę pomyślał o przestrogach mamy i leśniczego, ale szybko odpędził od siebie złe myśli. Wilk tylko na to czekał, szybko połknął Czerwonego Kapturka i zmęczony zasnął. Przechodzący obok domu babci Czerwonego Kapturka leśniczy usłyszał głośne chrapanie. Leśniczy zdziwił się, że babcia tak głośno chrapie. Zajrzał więc do środka i zobaczywszy przebranego wilka zamiast babci, szybko wystrzelił do niego ze strzelby. Uratowane babcia i Czerwony Kapturek serdecznie dziękowały leśniczemu, że ochronił je przed wilkiem. Dziewczynka pomyślała sobie, że już nigdy nie zlekceważy uwag swojej mamy.
Źródło: R. Sprawka, J. Graban Logopedyczne zabawy grupowe dla dzieci od 4 do 7 lat
Opracowanie:
Logopeda
Joanna Krawiec- Szpręga
